Artzaina eta lamina

Ardiei segi, gaur gidari dut,
artzain guzien artizarra,
ene lamina hark du sortu,
urrezko ile, erdian marra.
Ene bihotza punpeka* dabil,
badut ergelen sukarra.
Ahate oinak ez zaizkit inport(a)
ikusten baitut izarra.

Ene bihotzak badu jabe bat
errekako lamina ona,
eta harekilan ezkontzen banintz
nuke ene zoriona,
baina lamina desagertu zait,
joan da Basajaunengana,
jendarte honek ez baitu josten,
mitoa eta gizona.

Eta etsaiek jeloskeriaz,
maitea didate izitu,
eta geroztikan ene drama hau
nehola ezin dut gainditu,
lehen zeru argi zena izarrez
orain lainoz zait itsutu,
oraina iluna izanik ere,
bizitzen behar dut segitu.

Kopeta apal, itxuraz goibel
betiko errekara nator.
Erreka Mari oihukatzen dut,
baina hemen ez da nehor.
Bakardadera kondenatu nau,
ene izarra ezin lor,
etxola hutsean bizi beharko dut,
beharrik hor haizela PAXTOR.

Luixa Giltzu

*punpeka : punpaka

Gai kulturalak PDF Aita-amen bestak Loreak Mitologia Olerkia CM1 - 4. urtea TPS - 2 urtekoak PS - 3 urtekoak MS - 4 urtekoak Kolegioa - 6.a GS - 5 urtekoak CP - 1. urtea CE1 - 2. urtea CE2 - 3. urtea CM2 - 5.urtea Kolegioa - 5.a Kolegioa - 4.a Kolegioa - 3.a Lizeoa - 2.a Lizeoa - 1.a Lizeoa - Terminala Helduen erakaskuntza

CC-by-nc-sa