Zigomaren Afrika

Philippe Corentin-en L’Afrique de Zigomar albumaren itzulpena.

Lehen mailako 3. zikloarentzat.

Zati bat

"Errazu, Ama, zergatik gehexina Afrikara joaten da eta ez gu ?"
"Zure adixkidea ainara baita. Ainarak xomorroz elikatzen dira eta neguan xomorroak Afrikan baizik ez dira aurkitzen", ihardesten dio saguak bere sagukumeari.
"Afrikara joateko aski baldin bada xomorroak jatea, nik ere jan ditzaket !" dio behin eta berriz Pipixarin sagukumeak.
...

Sarean

http://oihanzabaleskola.blogspot.com/2010/11/zigomar-en-afrika.html Philippe Corentin ilustratzaile-idazle Paristarrak hiru lagunen bidaia kontatzen digu bi hizkuntza (hitza-irudia) ongi uztarturik. Azalean ikus dezakegu zozo bat (Zigomar), xagu bat (Pipixarin) eta igel bat (igela), zeruetan hegan. Irakurleak suposatzen du Afrikarako bidean, izenburuak dioena lagunduta. Kontrazalean berriz, hiru lagunak safarietako kapeluekin soinean, Afrikatik bueltan. Abenturazko narrazioaren bidez kontatzen da sagua, igela eta zozoaren bidaia. Argi dauka saguak bere helburua, eta hura lortu arte ez du etsitzen. Pipixarin sagukumeak ez du ulertzen inguruko lagunak zergatik joan daitezke Afrikara eta bera ez. Pipixarinek Afrikara joan nahi du ainarak bezala, saiatuko da berarekin joaten baina pisu handiegia izango du horrelako txori txiki batentzat. Zikoinei galdetu die, baina tximistotsean aterako da handik, ikusita zer jaten duten hegazti horiek. Azkenerako xaguak bere aspaldiko laguna den Zigomar aurkituko du, hari proposamena egin eta bi aldiz pentsatu gabe onartu zuen zozoak. Inguruan zegoen igel bat bidelagun izanen dute ere zozo eta xaguarekin batera. Pipixarinek hasieratik zalantzan jarriko du Zigomarrek ote dakien benetan Afrikarako bidea zein den. Zozoak elefante, kokodrilo eta lehoiak besterik ez ditu ikusten. Igelak eta saguak, ordea, ez zituzten honela imaginatzen animalia hauek. “Ipar poloan egon garela ematen zuen, hotz itzela egiten baitzuen Afrikan!!!” esaten diote amari bueltan. Pipixarinen gurasoei bidaia zoragarria izan dela esango diete, baina hotz handia pasatu zutela. Jakin nahi al duzue zergatik? Liburua 1990. urtekoa da, eta ilustrazio aldetik ez du zerikusirik orain albumetan erabiltzen diren teknika eta estiloarekin. Hemengoak askoz garbiagoak dira, badu orriz orri pertsonaien ilustrazioa baina hondoa kolore pastelez eginda dago, eta osoki laua da, erreliebe gabekoa. Argi dago album ilustratua izaki, ezinezkoa litzatekeela testuaren narrazioa irudiaren narraziorik gabe jarraitu. Berebiziko garrantzia du, hortaz, irudiak, tamaina eta espazio aldetik leku handia eskeintzen baitzaie eta bestetik, pertsonaien izakera definitzen dutelako (zikoinen begirada mehatxagarria, kukuaren begirada gogorra, saguaren mugimendu eta begiradak…). Perspektibak lagundu egiten du protagonistatik hurbilago kokatzen eta sentitzen, zuhaitzaren barruan (iluntasuna), igelaren ondoan (belar artean…). Testua ez dago, halere, erabat txertatua irudian eta orrialde batzuetan ez da oso modu estetikoan eskaintzen. Bestalde, esan beharra dago erabilitako hiztegia, zenbaitetan (loriaturik, igukikatzen, hatsanturik, ozar…) zail samarra dela, gauza bera esan daiteke erabilitako zenbait aditzen inguruan: dukete, dakete, bezenekike. Egia izanda Euskaltzaindiak hizkuntza gain begiratzailearen lana bete duela, eta testua oso zuzena baldin bada ere, zalantzatzekoa da oso egokia ote den kontutan hartuta zein adin tarteko umeek irakurriko duten istorioa. Halere, liburua gomendagarria da, umore zertzeladaz betea bai ilustrazioan bai testuan.
Euskara Literatura albumak Afrika Ipar poloa Sagua Igela Belea Hotza Basamortua CM1 - 4. urtea CE2 - 3. urtea CM2 - 5.urtea