Itsasoa musuka,
doakio hondarrari,
eta haizea ufaka,
doakio mendiari,
izarra laketua da
bere zeruari,
eta ni atxikia
Aita maiteari !

Neguak horma hotza
du bere dotea,
udaberriak lorez
du bere lotea,
udak kasik beti badu,
bere idortea,
eta nik badut aita
dohainez betea !

Luixa Giltzu, 2003ko ekaina