Matahamiak
Irinaren xuria,
arroltzeen gorringoa,
azukrearen gozoa,
esnearen isuria.
Zartaginaren sua
usain berrien sortzen,
orea han deno erretzen,
haurrak ez dira mugitzen.
Ondotik jauzi eta festa,
matahamia airean dantzaka,
bertzaldera itzulika.
Artoski ezarri dut azietan
lauetan plegatuz,
gainetik azukratuz,
orain diotzuet, haur maiteak,
on dagizuela matahamiak !
Gozatuz zuen irri alaiak !
Eta ongi asez gero,
kanta dezazuen dut espero :
Kandelairu bero
negua da gero,
kandelairu hotz
negua da motz !
Luixa Giltzu 1995